இன்னுமோர் பந்தம் ! இனியிவள் உன்னுயிர் சொந்தம் !

இதோ...
காலமெல்லாம் காதல் மொழி பேச
இன்னுமோர் பந்தம் ! இனியிவள் உன்னுயிர் சொந்தம் !

தென்றல் தேடும் தேனிலவுதனை தனக்கேயென தனக்குள் மறைக்கும் வான்முகில் தனைப்போல,
வண்ணமயில் இவளை உனக்குள்ளே ஒளித்துகொள் !

நானிலம் போற்றும் உம் நல்வாழ்வு கண்டு..
நற்றமிழ் புலவர்கள் இன்னுமோர் காப்பியம் இயற்றட்டும் இக்கணம் !
இவ்விணைபோல் இல்லையென கூறட்டும் புது இலக்கணம் !

ஒற்றை பனித்துளி..!

உருகிய பின்னும்
இன்னும் உதிராமல்
உனக்காய் காத்திருக்கும்
ஒற்றை பனித்துளி..!

இறந்து விட்டேன் அழ யாருமில்லை..!

 

உயிரும் இல்லை - ஆனால்
ஒருத்தரும் அழவுமில்லை இங்கு
என்னைத் தவிர..!
இத்தனைக்கும் நான் இறந்து விட்டேன்
உன்னை பிரிந்த மறு கணமே..!
 
கண்ணீர் கொண்டு நித்தம்
அழிக்க பார்க்கிறேன்.. 
ஆனால்
ஓயாமல் அடம் பிடிக்கிறது
கண்ணீரை உண்டு உயிர் வாழும் 
உந்தன் நினைவுகள்..!


இன்றாவது மணம் கமழச் சொல்லேன்
நீ கடைசியாய் பறித்த மலரிடம்...!!

தண்ணீரில் விழுந்த தாமரை..!!

தண்ணீரில் தவறி விழுந்த

தாமரை இதழாய் நித்தம் தவிக்கிறேன்

ஒட்டி உறவாடவும் இல்லை..

விட்டு விலகவும் இல்லை..

முட்டி மோதுகிறேன்,

உன் நினைவுகளோடு...!!

மௌனமாய் கொலுசு..!!

  

கொலுசும்..கொஞ்ச நேரம் 

மௌனமாய் ரசிக்கிறது 

நீ சிணுங்குவதை..!

தாமரையும்..

நீச்சலை மறந்து தண்ணீரில்

தத்தளித்து மூழ்கப் பார்க்கிறது

நீ கடக்கும் போது..!

  

பிரம்மனும்..

புன்னகைக்கு புது விலாசத்தை

உன் இதழ் அசைவில் அஞ்சலாய்

அனுப்பி உள்ளான் போலும் ..!

இதய தேர்தல்..!!

 
என் உயிரின் உயிரான

வாக்காளப் பெரும(க்)களே..

உங்கள் இதய தொகுதியில்

போட்டியிடும் எனக்கு

உங்களின்...

இதய வா(ழ்)க்கை அளிக்குமாறு

உங்கள் இருத(ய)(ட)ம்

தொட்டு கேட்டுக்  கொள்கிறேன்..!!

விழியோரமாய் விசித்திர வீரன்...!!

உன்னை படைத்த ஆண்டவனை விட

நான் அதிகமாய் வியப்பது..

உந்தன் இமைகளை தான்..!!

பிறகென்ன கொஞ்சம் கூட பயமில்லாமல்,

அட கொஞ்சமும் சலனமும் இன்றி...

எவ்வளவு சகஜமாய்...

விழிகளோடு ஒட்டி உறவாடுகிறது ..!!

எங்கள் வீட்டு திருமணம்...... !!

புதுமணம் புரியும் பூமகளே, உன்
ஓர விழியோரம் ஒதுங்கும் குறுநகைக்கு
விலங்கிட இனி வேலையில்லை..!!

கெட்டி மேளம் முழங்கும் நல்வேளை,
பூவேலியிட்டு மறைத்த மனதை நாளை
பொன்தாலியிட்டு பறைசாற்று ..!!

உனக்காய் பிறந்த முறை மாமன்,

உறைசேரும் எங்கள் குலமகளே..

வள்ளுவன் வகுத்த வழியில் 

நல்லறம் பேணி இல்லறம் சிறக்க செய்வாயாக....!!

நீ இல்லாத குறை..!!

தனிமை தேடி நான் தனித்து நிற்கையில்

ஆளே இல்லாத அறை...

அங்கேயும் நிறைந்தே  நிற்கிறது.. 

நீ இல்லாத குறை..!!

நீ செல்லமாய் தான் கிள்ளி சென்றாய்... 

எனக்கோ மொத்தமாய் இழந்த 

இதயம் போல் வலிக்கிறது
நாளை வரை வரமாட்டாய் எனும் போது..!

காதலா..!! காமமா..??

காரிருள் அள்ளிச் சூடிய

காலை கதிரவனின் 

கன்னிப் பார்வையில்

கண் மலர்ந்து

தனை மறந்து

உருகி... உயிர்விடும்

பனித்துளி....!

காதலா..!! காமமா..??

கனவில் கதவை திறக்கிறேன் ..!

கண்ணே..

நீ பார்க்கும் போது

நான் குருடனாகிறேன்..!

நீ பேசும் போது

நான் ஊமையாகிறேன்..!

நீ சிரிக்கும் போது

நான் கண் சிமிட்டவும் கூட

மறந்து விடுகிறேன்..!

அட...

நீ கனவில் வந்தால் கூட

கதவை திறக்கிறேன்

இதயத்தில் இடமளிக்க..!

இருவருக்குமாய் ஒரு கூட்டணி..!!

அன்பே..

யார் யாரோ கூட்டணி  அமைக்கிறார்கள்

நாமும் அமைத்தால் என்ன..??

வா நாமும் அமைப்போம்.... இனிதாய்..

வாழ்க்கை தேர்தலில்

இதய தொகுதியில்

காதல் சின்னத்தில் போட்டியிடுவோம்

நான் மட்டுமே வேட்பாளர்..!!.

இன்னுமா சந்தேகம்....??

நீ மட்டுமே வாக்காளர்..!!

படையெடு இன்றே..!!

வானவில் கொடி ஏந்தும்

வானப்படையின் மேகப் போர்வீரனே..

படையெடு இன்றே

பஞ்சத்தின் பாதக ஆட்சி அகற்ற..!

ஆயிரம் படை கண்டேன் - அவர்தம்

ஆயிரம் கொடி கண்டேன்

எவரதும் இல்லை உன்போல்

ஏழு வண்ணத்தில்..!!

உயிர் உறையும் போர்க்களம்

ஆயிரம் கண்டதுண்டு..!

பயிர் விளையும் போர்க்களம் 
உன் களம் மட்டுமே..!

படையெடு இன்றே

பஞ்சத்தின் பாதக ஆட்சி அகற்ற..!

மனம் மலரும் மண விழா..!!

இன்றே காதல் கொண்டு வண்ணமாக்கிடுங்கள் 

பாசப் புள்ளியில்

நேசக் கோடிட்ட

புது வாழ்க்கை கோலத்தை...!!

வண்ண பூக்களின் வாசனையோடு

வண்ணத்து பூச்சியின் யோசனையோடு

வான்முகில் தோரண வழியில்...

...

தொடரும் இந்த இனிய பயணம்

இருவர் பயணம் ஆயினும்

இட்டு செல்லுங்கள் 

ஒருவர் காலடியை மட்டும்...!!

காதல்..! ஒரு கனவு..!?

காதல் ஒரு கனவு என்கிறார்களே..?

அட.. ஆமாம் ..!

கனவுகள் என்ன கதவை தட்டி விட்டா வருகிறது ..?

காதலும் அப்படித் தானே வருகிறது..!

அப்போ அவர்கள் சொல்வது உண்மை தான்..

ச்சே... ச்சே.. அப்படியெல்லாம் இருக்காது...

அட....

கண்களின் உறக்கத்தில் பிறந்து

மறைவதன்றோ கனவு ..!

ஆனால்

கண்களின் நெருக்கத்தில் நுழைந்து

உறைவதன்றோ காதல்..!

அட.. போங்கப்பா...

காதலும் கனவும் வேறு வேறுதான்..!

நிலவுக்கு நல்ல நேரம் ..!!

அன்று ஒரு நாள் ..

என்னவள் அமாவாசை நாளில்

நிலவை தேடி கொண்டிருந்தாள்..!

நல்ல வேளை நிலவுக்கு அன்று

நல்ல நேரம் போலும்..!

இல்லையேல்.... அய்யகோ ..

அவளின் காந்தப் பார்வையில்

சாந்தமான அந்த.. வெண்மதியும்

வெம்மையாயிருக்கும்..!!

உழவர் பெருமை...!! (2009)

வானம் பார்த்த எம் பூமியின்

மானம் காத்த எம் உழவா..!

வழி தவறிய மேகங்கள்

வழியில் தொலைத்த சில துளிகளோடு

உன் துளி தந்து..

உதிரத்தையன்றோ உரமாக்கினாய்..!

ஆயிரமாயிரம் நெல் மணிகளை

உருவாக்கி கருவாக்கிய தாயல்லவா நீ..!

உன் உழைப்பிற்கு தலை வணங்கும்..

உன்னினம் என்பதால் மார் தூக்கும்..!

அன்பன் முனி...

6yhb

பிரம்மன் பிதற்றுகிறான்...!!

காதல் போதையில் கச்சிதமாய்

கம்பன் வடித்த கடைசி கவிதை நாம்...

பிரம்மன் கூட பொறாமையில் பிதற்றுகிறான்...

நம்மை படைக்க தெரிந்த அவனுக்கு

நம்மை போல் காதலை படைக்க தெரியவில்லையே...!!

பைத்தியகாரர்கள்..!!

பைத்தியகாரர்கள்
அப்புறம் என்ன..
உன்னை பார்த்த பின்னும்
அழகி போட்டி நடத்துகிறார்களே.......!!

உழவன் இன்றி உலகேது..!! (தை 2010)

உழவா..!

நீ விழி மறந்து, வலி சுமந்து..

வியர்வை விருந்திட்டு வளர்த்திட்ட

நெற்பயிரின்  வனப்பு கண்டு..

வாய்பிளந்து பொழிகிறது  வான் மேகம்..!!

மலை மறைவில் மறைய மறுக்கிறது,

மயக்கத்தில் தினம் மாலை சூரியன்..!!

மண்ணில் நீ விதைத்திட்டாலும்,

கண் எனும் கற்ப பையில் அன்றோ வளர்த்திட்டாய்..!!

ஒவ்வொரு விதையிலும் ஓராயிரம் உயிர் உருவாக்கி..

மண்ணிலும் முத்தெடுக்கும் வித்தையை

உன்னிடத்திலன்றோ இனி பிரம்மனும் கற்று கொள்ள வேண்டும் ..!!

உழைப்பை உருக்கியன்றோ அறுவடையை உரித்தாக்கினாய்

உழைக்கும் முன்னே உருகிபோயிருக்கும் 

உன்னிடத்தில் மெழுகு இருந்திருந்தால்..!!

அப்ப கூட வரல..!

நான் அழும் போதெல்லாம் அத்தனை முறை

கை கொடுப்பாள் அம்மா .. அப்பவும் வரல..!

நான் நடை பழகுவதிலிருந்து...

உடை பழகும் வரை கை கொடுத்தார்  அப்பா... அப்ப கூட வரல..!

தினம் நூறு பொய் சொல்லி

நண்பனுடன் ஊர் சுற்றும் போதும் வரல..!

ஓடும் ரயில் என ஒரு முறை தான் கை குடுத்தேன்..

உன்னை கீழே விழாமல் பிடிப்பதற்காய்..!

இப்போ வந்திருச்சு...

அடுத்து நான் இறங்கும் முன்

அந்த ரயிலை விட அத்தனை நீளமாய் கவிதை ..!

இப்போ என்னாச்சு எனக்கு...??

சத்தியமாய் விழ போனது நீதானே...??!!!!

நாளை வரை வரமாட்டாய்

தனிமை தேடி நான் தனித்து நிற்கையில்

ஆளே இல்லாத அறை... அங்கேயும் நீ இல்லாத குறை நிறைந்தே  நிற்கிறது..

நீ செல்லமாய் தான் கிள்ளி சென்றாய்... 

எனக்கோ மொத்தமாய் இழந்த இதயம் போல் வலிக்கிறது

நாளை வரை வரமாட்டாய் எனும் போது...

நீ சிறிது பேசும் போது நிறுத்தி நிறுத்தி பேச மாட்டாயா என ஏங்குகிறேன்... களைத்து போய் நிறுத்திவிட்டால் என்ன பண்ணுவது...

நாம் பேசுகையில் புற்களை செல்லமாய் தடவி

நீ சிணுங்கும் போது சிதறும் சிரிப்பில் 

மெல்ல நான் பறக்கிறேன் உண்மையில் உன் சொற்களை மறந்து...

இருந்தும் வறட்சி..!

நல்ல மழை..!

நல்ல விளைச்சல்..!
இருந்தும் வறட்சி..!
வஞ்சி..
உன்னை

வர்ணிக்க
வார்த்தைகள்
இல்லையே....!